Overige Activiteiten
Afdelingsactiviteiten
De groei van het aantal afdelingen vlakte sterk af en bleef net onder de 180.
|
Het jaar 1995 was in meerdere opzichten een 'top-jaar':
Het IVN telde in 1995:
|
De afdelingen organiseerden in 1995:
|
Een indruk van de (frequentie van de) activiteiten:
![]() |
De gegevens in de grafiek werden verkregen uit de respons van de afdelingen (het aantal dat de vraagformulieren terugstuurde). Die respons verschilde van jaar tot jaar, vandaar de soms grote verschillen. Tot 'overige' hoorden zeer verschillende activiteiten, en werden in 1998 anders gerubriceerd. Bron: Jaarverslagen van de Afdelingen. |
- Hoe doelen te bereiken?
- Onderzoek wandelingen
- Project Veluweranger
- Douwe Tasma
- X-sluit
Hoe tracht een IVN-afdeling haar doelen te bereiken? Deze vraag stond centraal in een artikel in Mens & Natuur van 1991 (3). Aspecten:
Zo'n 'werkschema' is nooit systematisch in alle afdelingen doorgevoerd. Dat zou ook niet gekund hebben gezien hun autonome karakter. |
In 1998 is een onderzoek gedaan naar de kwaliteit van IVN-wandelingen. Dit onderzoek is gedaan door Alfred Kessel, deeltijdstudent aan de Hogeschool Deventer, en is gepubliceerd in Mens & Natuur 1999(3). Enkele resultaten:
Op basis van de onderzoeksresultaten heeft Kessel de sector ODBV aanbevelingen gedaan, die betrekking hebben op:
Kessel formuleerde zeven concrete aanbevelingen:
Afdelingen zijn echter in hoge mate onafhankelijk en hebben hier hun eigen beleid! |
Arie de Koning, oud-provinciaal consulent Gelderland, vertelt hier over het project 'Veluweranger', waar mensen 'natuur konden ervaren'. Bij dit project waren, althans in het begin, ook IVN-ers betrokken. Later werd dit project overgenomen door andere partijen. Dit project maakte tevens duidelijk dat -in dit geval- het provinciaal consulentschap als een bedrijf werd gezien, dat ook geld moest verdienen. Interview 2014; 1:49 |
Douwe Tasma (1923-2007), hier in 1990. |
Er zijn in de IVN-afdelingen hier en daar echt 'reuzen' die enorme verdiensten hebben. Eén daarvan was Douwe Tasma, een 'Fries in Limburg'. Een zeer groot deel van zijn leven was hij actief in diverse gremia binnen het IVN-Limburg - en daarbuiten.
|
Milieuproblematiek in Zuid-Limburg. "Eind jaren zestig werd mij in het Hoofdbestuur verweten dat het IVN-Heerlen te veel de milieukant uit ging. Dit verwijt trof vooral de secretaris Jeske de Hoon. Zij was enorm actief op het terrein ruimtelijke ordening. Zonder Jeske had ik de voorzitersfunctie niet kunnen uitoefenen op de vooruitstrevende wijze waarop het is gegaan. Later kwam toch de erkenning voor dit werk." Douwe zat in tal van besturen, als in het district van Natuur-monumenten, van het Limburgs Landschap, en hij was hoofdingeland bij het Waterschap. |
'De Natuurgids' is een succesvol 'Tijdschrift voor natuur, milieu en heem in Limburg'. |
Uitgaven
Voltooiing Oecologische Flora (coproductie IVN, Vewin, VARA)
![]() |
Boven: Presentatie van deel 4. Ga met de muis over de gezichten. |
- Oecologische Flora 4 en 5
- Natuur dichtbij
- X-sluit
![]() |
Het kostte heel veel moeite (onder andere om fondsen te verkrijgen!), maar de voltooiing van de Flora lukte tenslotte! 1991 (maart) - Deel 4 van de Oecologische Flora verscheen. |
Boven: Marcel van Dam (rechts, voorzitter VARA) overhandigt deel 5 aan Wim Deetman (voorzitter Tweede Kamer). De VARA was co-uitgever van deze Flora.
Natuur Nabij is in opdracht van het IVN vervaardigd door M.M. van den Broek en J.C. van den Ende. Hier enkele fragmenten uit het begin van de film, die in totaal ongeveer 25 minuten duurt. Fragment 1:48 |
|
Met het uitkomen van deel 5 werd een monumentaal werk afgesloten. Een dergelijke publicatie zou niet meer volgen. Gelukkig kwamen hiervan nog verschillende herdrukken.
Gezamenlijk uitgavenlijst (Catalogus)
Het IVN heeft in de loop van de jaren vele uitgaven op de markt gebracht, soms gratis (zoals de posters, mogelijk gemaakt door financiële steun van bedrijven), soms tegen -meestal geringe - betaling.
In de jaren '90 brachten IVN en KNNV een gezamenlijke uitgavenlijst uit, als bijvoegsel bij de tijdschriften ('Mens & Natuur' en 'Natura'). Helaas werd deze samenwerking in het volgende decennium verbroken.
Rechts: een populair boekje (A6-formaat). Ga er met de muis over.

Dit zijn nog vier andere boekjes op A6-formaat. Ze waren klein, mooi geïllustreerd,
binnen de gegeven kaders informatief. Ze waren goedkoop en verkochten heel goed!
Zilveren Waterlelie
De Zilveren Waterlelie is een prijs die het IVN uit kan reiken aan personen en instellingen die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt op het gebied van NME voor een groot publiek. Het is een in zilver uitgevoerde waterlelie op een inlands eiken voet, blad en bloem drijvend op een glazen cirkel.
![]() Ga met de muis over de gezichten. |
4 december 1991 - De Zilveren Waterlelie wordt voor de eerste keer uitgereikt, aan de natuurcineasten Jo Erkens en Maurice Nijsten. Zij maakten gedurende vele jaren natuurfilms en kregen de prijs ter gelegenheid van de uitzending van hun honderste film door de KRO-TV. 1995 - De tweede Zilveren Waterlelie werd uitgereikt aan het echtpaar Jaap en Aleid Rensen, directeuren van het Noorder Dierenpark te Emmen. Later werd de prijs nog uitgereikt aan Henk van Halm (2008), aan Hugo Bunte (2010) en aan René Horsten (2013), voorzitter van de projectgroep Floriade te Venlo. |
Externe werkgroepen en activiteiten
Samenwerking met sponsors
1997 - De Algemene Spaarbank voor Nederland (ASN), een bank met een 'groen imago' die zich inzet(te) voor een duurzame samenleving, ondersteunde IVN-afdelingen door het beschikbaar stellen van rugzakjes met veldwerkmaterialen en een bijbehorende trainingsmiddag. De afdelingen konden zelf bepalen welke veldwerkmaterialen zij wilden hebben, zoals loepjes, insecten-zuigpotjes, ballonpipetjes, een zure regenset, kompasje, determineersetjes en dergelijke.
1997 - Het IVN zette een samenwerking op met V&D, zeepfabrikant Klok en het weekblad Libelle, teneinde meer bekendheid te genereren. Eén van de actiepunten was het ontwerpen en verkopen van T-shirts met kleurige tekeningen van bedreige bloemen. Deze actie leverde later f 75.000 op. Klok zette op een aantal wasmiddelen advertenties om aandacht te vragen voor het IVN-werk, onder andere door een foldertje en een zakje zaden.
Werkgroep van Schoolbiologen (WVS)
De Werkgroep van Schoolbiologen werd vanuit het IVN ondersteund door de consulent onderwijs (eerst Jaco Wijsman, later Wilfried Romp). In de jaren zeventig en tachtig nam het aantal schoolbiologen toe, veelal in dienst van gemeenten. Door latere bezuinigingen nam hun aantal wat af.
1994 - De WVS hield een uitwisselingsdag onder de nieuwe naam 'WVS, Werkgroep van NME-werkers'. De WVS had in 'Muurpaper' een eigen tijdschrift.
Geleidelijk aan werd de band met het IVN losser. Schoolbiologische diensten ontwikkelden zich steeds meer tot NME-centra.